Met een diepe zucht, schop ik mijn schoenen uit. Mijn jas en tas liggen in een spoor van mijn voordeur naar mijn bank.
Ik plof neer op de bank en pak een dekentje erbij. De tv zet ik voor het gemak aan, maar echt kijken…Geen zin in.
Ik moet nog opruimen, boodschappen doen en het eten koken. Nou ja, dat vind ik nodig. En aangezien mijn maag enorm veel lawaai begint te maken is eten klaarmaken het belangrijkste.
Maar had ik je al verteld dat ik gesloopt ben?
Piept er ineens een stemmetje in mijn hoofd: “Bestel lekker makkelijk wat online! Scheelt je koken, je hoeft alleen maar te bestellen en dan te wachten.”
Als dan ook nog mijn tablet naast me op de bank ligt…. Dan wint het piepende stemmetje.
Chinees, Hamburgers, Pizza, Sushi, Snackbar en nog tientallen andere eettentjes waar ik mijn bestelling kan plaatsen.
Ik geloof dat ik bijna een halfuur aan het zoeken ben geweest om erachter te komen waar ik zin in had of een betaalbare maaltijd.
Vooruit, ik bestel een bak chinees. Iets met bami en, om aan het minimum bestelbedrag te komen, een aantal kleine loempia’s.
Verzenden en wachten maar.
Na ruim een uur rinkelt mijn deurbel. Joepie, mijn eten is er!
Er wordt een zak met bakken in mijn handen geduwd en “dat is dan €12,95” hoor ik in de verte.
Een vork en wat keukenrol vergezellen mij en de zak met bakken naar de bank.
Ik installeer mij weer op de bank en verwachtingsvol (en rammelend van de trek) open ik de bak met loempia’s en bami.
Dit heb ik verdiend!
Na 2 happen heb ik SPIJT!
Het smaakt nergens naar, kost een hoop geld en ik heb ruim een uur mogen wachten. En nu ik erover nadenk, dat heb ik vaker gehad. Dan denk ik lekker eten besteld te hebben, maar valt het toch enorm tegen.
Volgens mij was ik voordeliger uit geweest als ik zelf had gekookt. In ieder geval veel sneller klaar en grote kans dat ik het ook nog lekkerder had gevonden.